Το χωριό μου

Τό κέντρο του χωριού μας

Τό κέντρο του χωριού μας

Το χωριό παλαιά είχε σλάβικο όνομα όπως και τα περισσότερα στην περιοχή μας.
Το ονομά του ήταν Μπρένιτσα ή Μπρένιστα ή Μπρενίστα ή Μπρεσνίτσα.
Μετονομάστηκε το 1927 όπως και πολλά άλλα χωριά της περιοχής και πήρε το σημερινό όνομα Κορφοβούνι.
Το υψόμετρο στην πλατεία είναι γύρω στα 560 μέτρα.
Η οδική απόσταση από την πόλη της Άρτας είναι 14 χλμ.
Το χαρακτηριστικό του είναι ότι έχει πολύ μεγάλη έκταση 28,476 τ.χλμ περίπου και είναι πολύ αραιοκατοικημένο σε σχέση με την έκταση που καταλαμβάνει.
Οικισμοί του χωριού μας, (κέντρο) Κορφοβουνίου, Έλατος, Δάφνη, Δρυώνα, Ρουμάνια.
Όλο το ανατολικό κομμάτι του χωριού είναι παραλίμνιο με μοναδικές φυσικές ομορφιές κοντά στην λίμνη,με δύο οδικές προσβάσεις δύσκολες βέβαια,αλλά φτάνεις μέχρι στις όχθες της λίμνης.
Στην απογραφή του 1991 ειχε 1036 κάτοικους,του 2001 οι κάτοικοι που απογράφηκαν ήταν 910 (273 στο Κορφοβούνι, 45 η Δάφνη, 75 η Δρυώνα, 475 ο Έλατος, 42 τα Ρουμάνια).
Στην νέα απογραφή που έγινε το 2011 οι κάτοικοι που απογράφηκαν ήταν σύμφωνα με την στατιστική υπηρεσία, 648 (159 στο Κορφοβούνι (κέντρο), Δάφνη 31, στον Έλατο 407, στην Δρυώνα 35, Ρουμάνια 16 κάτοικοι.
Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις και τα πανηγύρια στο χωριό μας δυστυχώς μειώθηκαν δραματικά.
Έχουμε το πολιούχο του χωριού Άγιο Γεώργιο που γιορτάζει 23 Απριλίου & ανάλογα πότε έχουμε Πάσχα,(κινητή εορτή).
Επίσης την εκκλησία του Αγίου Νικολάου & Αγίας Θεοδώρας που εορτάζει στις 6 Δεκεμβρίου και 11 Μαρτίου αντίστοιχα.
Υπάρχουν όμορφα εξωκλήσια,Προφήτης Ηλίας,Άγιος Χριστόφορος,Άγιος Αθανάσιος, έχουμε την ενορία της Δρυώνας με την εκκλησία των Αγίων Αποστόλων Πέτρου & Παύλου που εορτάζει κάθε χρόνο 29 Ιουνίου και μάλιστα γίνεται πολύ καλό παραδοσιακό πανηγύρι.
Το καλοκαίρι 15 Αυγούστου γιορτάζει η νέα μας εκκλησία, Κοιμήσεως της Θεοτόκου που χτίστηκε στην θέση που βρισκόταν η παλιά και είχε καεί όπως γνωρίζουμε όλοι μας.
Καγκελάρι 16 Αυγούστου,αυτό έμεινε μόνο ως πολιτιστική εκδήλωση του χωριού,όπου μπορούν να συμμετέχουν οι χωριανοί και επισκέπτες στον μεγάλο,τρανό χορό που γίνετε στην κεντρική πλατεία του χωριού.
Οι περισσότεροι κάτοικοι του χωριού είναι αγρότες με κτήματα από ελιές στην ευρύτερη γύρω περιοχή,εκτός χωριού, Βλαχέρνα, Σκαμνιά, Πρόγονοι, αλλά και με κτήματα στο Χανόπουλο Άρτας από κλήρους και καλλιεργούν,καλαμπόκια και τρυφύλια.
Υπάρχει και κτηνοτροφία στο χωριό με εκτροφή αγελάδων ελευθέρας βοσκής,λίγα αιγοπρόβατα σε σχέση με τις παλιές καλές εποχές που όπως μας λένε οι παλαιοί το βουνό απέναντι που είχε πυκνή βλάστηση έφταναν  και τα πέντε χιλιάδες αιγοπρόβατα να βόσκουν.
Η λίμνη Πουρναρίου προσφέρεται για να ανάπτυξη της περιοχής μας,ψάρεμα,ήπιο αγροτουρισμό,όπως και η εξόρυξη από το βουνό της πλέον γνωστής πέτρας Κορφοβουνίου σε ολη την Ελλάδα.
Μιά προσπάθεια γίνεται τώρα με ιδιωτική επένδυση για εγκατάσταση ανεμογεννητριών απέναντι  στο βουνό στην θέση πύργος,τσουγκρί,μήπως και ελπίζουμε να έχουμε κάποια βοήθεια ανάπτυξης στο χωριό με τα αντισταθμιστικά οφέλη.
Το χωριό γενικά μπορούσε να αναπτυχθεί όταν έγινε αυτό το “καταραμένο” φράγμα που διέλυσε όλους τους οικισμούς στο ποτάμι,που είχαν πολλά κτήματα,αρδεύσιμα τα περισσότερα και μας σκόρπισε από εδώ και από εκεί.
Λάθη που τα πληρώνουμε ακόμη σήμερα βλέποντας ότι την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν άνθρωποι με μυαλό ή εσκεμμένα δεν εκμεταλλεύτηκαν την δυνατότητα ανάπτυξης του χωριού.
Πέρασαν χρόνια έγιναν προσπάθειες ανάπτυξης από την εκάστοτε διοίκηση του χωριού που εκλεγόταν αλλά το χωριό όπως τόνισα στην αρχή έχει μεγάλη έκταση,πολλά χιλιόμετρα αγροτικών δρόμων,σπίτια στους οικισμούς έρημα θα έλεγα,με πολύ δύσκολη οδική πρόσβαση.
Τα παράπονα όλα δικαιολογημένα των κατοίκων μέχρι και σήμερα που φτάσαμε στην πτώση της οικονομίας,στην περικοπή των έργων,την περικοπή των συντάξεων,η ανεργία καλπάζει,η ακρίβεια παραμένει όμως,οι κάτοικοι που είχαν πάει στις μεγάλες πόλεις επιστρέφουν για να περιορίσουν όσο το δυνατόν τα έξοδα τους.

Αφήστε μια απάντηση