Το Κορφοβούνι έχει λόγο ως χωριό να γιορτάζει την Αγία Θεοδώρα στίς 11 Μαρτίου κάθε χρόνο!
Η Αγία θεοδώρα γεννήθηκε το 1210 στα Σέρβια της Κοζάνης. Όταν πέθανε ο πατέρας της μεταξύ του 1224-1230 αναλαμβάνει προσωρινά την προστασία της ο ηγέτης του Δεσποτάτου της Ηπείρου Θεόδωρος Άγγελος Κομνηνός-Δούκας. Μετά την ήττα του από τους Βουλγάρους το 1230 ο Θεόδωρος παραδίδει την εξουσία στον ανιψιό του Μιχαήλ Β’ γιο του Μιχαήλ Α’, ιδρυτή του Δεσποτάτου της Ηπείρου με έδρα την Άρτα.
Ο Μιχαήλ Β’ γνωρίζει τη νεαρή Θεοδώρα, εντυπωσιάζεται από το κάλλος και το χαρακτήρα της και τη ζητάει σε γάμο. Μετά από λίγο παντρεύονται και τη φέρνει στην Άρτα όπου και την ανεβάζει στο θρόνο του Δεσποτάτου.
Οι δύο αυτοί άνθρωποι ήταν εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες μεταξύ τους. Όσο ενάρετη και αφοσιωμένη στα θεία είναι η Θεοδώρα τόσο αποκλίνει προς τις σαρκικές απολαύσεις και τις διασκεδάσεις ο Μιχαήλ. Η Θεοδώρα δεν μπορεί να ακολουθήσει τους ρυθμούς της κοσμικής ζωή του Μιχαήλ και το ρήγμα βαθαίνει ανάμεσα στο αντρόγυνο.
Τότε, όπως συμβαίνει και τώρα και μάλλον θα συμβαίνει πάντα, ένα τρίτο πρόσωπο μπαίνει ανάμεσα τους. Πρόκειται για την Αρτινή αρχόντισσα Γαγγρινή την οποία ο Μιχαήλ εγκαθιστά στο παλάτι και ανεβάζει στο θρόνο του δεσποτάτου, αποκτώντας μάλιστα μαζί της δύο νόθους γιους. Ταπεινωμένη η Θεοδώρα εγκαταλείπει τη βασιλική αυλή στα χέρια της βασιλικής ερωμένης και καταφεύγει στα ορεινά της Άρτας.
Σύμφωνα με το βιογράφο της Θεοδώρας, το λόγιο μοναχό Ιώβ που έζησε το 17ο αιώνα, η κατοπινή Αγία τριγυρνούσε σε πλήρη ένδεια στα βουνά και στα λαγκάδια επί πέντε χρόνια, μαζί με τον πρωτότοκο γιο της Νικηφόρο και τρεφόταν αποκλειστικά με χόρτα, καθώς ο μοναχός Ιώβ την αποκαλεί «λαχανευομένη».
Παρά τις δοκιμασίες και τις κακουχίες ποτέ δεν έχασε την πίστη της στο Θεό. Μετά από πέντε χρόνια περιπλανήσεων την Θεοδώρα λυπήθηκε και περιμάζεψε ένας ιερέας από την Πρένιστα, το σημερινό Κορφοβούνι, ένα ορεινό χωριό της Άρτας.
Σήμερα εκεί που βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Νικολάου & της Αγίας Θεοδώρας,υπάρχει μονοπάτι που κατεβαίνει κάτω χαμηλά όπου βρίσκεται απο τήν φύση λαξευμένη πέτρα (γνωστή ως ή κούνια τής Αγίας Θεοδώρας) όπου η Αγία κοίμιζε το νεογέννητο γιο της Νικηφόρο την περίοδο που είχε φύγει από την Άρτα και γυρνούσε στα ορεινά χωριά της Άρτας και μόνιασε στό τότε μοναστήρι.
Ο χώρος αυτός δεν έχει αναδειχτεί δυστυχώς μέχρι σήμερα,όπως του αξίζει ώστε να αποτελεί έναν θρησκευτικά πραγματικά όμορφο χώρο προσκυνήματος για όλους τους επισκέπτες.
Στην πέτρα αυτή όταν ήταν ακόμη πάνω δίπλα στην εκκλησία υπήρχε κτισμένο με μαύρη πέτρα εικονοστάσι,αλλά σήμερα κάτω συναντάμε ένα νεότερο,από τα έτοιμα εικονοστάσια που βρίσκει κανείς στήν αγορά.
Να τονιστεί εδώ οτι η πέτρα παρα το οτι κύλισε τό 1951 στον μεγάλο γκρεμό σταμάτησε στην θέση αυτή που την βρίσκουμε σήμερα με την λαξευτή κούνια πρός τον ουρανό.
Έχω ασχοληθεί ξανά με το θέμα αυτό και έχω αναφέρει τις δυνατότητες ανάδειξης του “μνημείου”,προσκυνήματος και τού περιβάλλοντος χώρου της εκκλησίας.
Έχω αναφέρει ξανά για το μονοπάτι που περπάτησε η Αγία μαζί με τον ιερέα και κατοίκους του χωριού μας από τον Άγιο Νικόλαο (μοναστήρι την εποχή εκείνη) μέχρι και την βρύση της Δάφνης απέναντι από το γήπεδο για όσους δεν γνωρίζουν.
Στο σημείο αυτό λένε ιστορικές μαρτυρίες παρέλαβε την Αγία και τον υιό της συνοδεία που ήρθε απεσταλμένη από την πόλη της Άρτας γιά νά την παραλάβει,να την συνοδέψει και να την παραδώσει στον Μιχαήλ.
Το μονοπάτι αυτό σε πολλά σημεία της διαδρομής υπάρχει μέχρι σήμερα και για χρόνια εξυπηρετούσε την κίνηση των κατοίκων με τά ζώα τους από τόν κάμπο της Άρτας και την ερύτερη περιοχή στό κέντρο του χωριού μας.
Αν υπάρχει η διάθεση για προσφορά και εκμετάλλευση των προγραμμάτων της Ε.Ε μπορεί να αναδειχτεί η σημερινή εκκλησία και ο περιβάλλων χώρος της καθώς και αυτό το μονοπάτι που αναφέρω με το γνωστό πρόγραμμα διάνοιξης και ανάδειξης παλαιών μονοπατιών και διαδρομών.
Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για μερικούς πού μέχρι που τώρα διετέλεσαν διοικούντες άρχοντες στο χωριό μας ή αργότερα στο δήμο μας.
Να κλείσω την σημερινή ανάρτησή μου και να πω ότι με χαρά μου είδα μετά από χρόνια,ότι επιτέλους ο σημερινός δήμος Αρταίων μας θυμήθηκε ότι εορτάζει και το Κορφοβούνι την Αγία Θεοδώρα και έστειλε συνεργείο για το καθάρισμα του μονοπατιού που κατεβαίνει στην πέτρα και του περιβάλλοντος χώρου της εκκλησίας.
Περιμένω από τον δήμο να κάνει πολλά περισσότερα σε συνεργασία με τους νέους που δείχνουν ενδιαφέρον,έχουν προτάσεις,αγνοώντας όλους τούς εδώ “έξυπνους” που εσκεμμένα παρεμποδίζουν νέους ανθρώπους να ασχοληθούν με τα κοινά του χωριού μας, αλλά και γιατί οι μέχρι τώρα τοπικοί μας άρχοντες δεν μας απέδειξαν μέ έργα το ενδιαφέρον τους σχετικά με το προηγούμενο θέμα ή έχουν υλοποιήσει κάποιο άλλο σχετικό πρόγραμμα ανάπτυξης της Ε.Ε στο χωριό μας.
Υ.Γ. Τό άρθρο αυτό το είχα αναρτήσει τον Μάρτιο του 2014 και από τότε δεν έχει γίνει τίποτα για την ανάδειξή του….τι να σχολιάσω και τι να γράψω για το χωριό μου…..μία εικόνα χίλιες λέξεις!!!!