Φίλες και φίλοι της ιστοσελίδας με αφορμή τον εορτασμό του 15αυγουστου στο χωριό μας θά αναφερθώ σήμερα και πάλι σέ μερικά χρήσιμα ιστορικά στοιχεία που γνωρίζω σχετικά με το κτίσιμο της Εκκλησίας της Παναγίας και στην μετέπειτα καταστροφή της από την μεγάλη φωτιά που βίωσα ο ίδιος και αρκετοί συνχωριανοί μου από κοντά εκείνο το βροχερό βράδυ Αύγουστος 1997.
Η Εκκλησία βρίσκεται μετά το κέντρο (πλατεία) του χωριού, ακολουθούμε τό ασφάλτινο δρόμο πρός Δάφνη και Ρουμάνια, στην πρώτη διασταύρωση πάμε αριστερά και στην δεύτερη πάλι αριστερά και φτάνουμε στο μικρό λόφο ανατολικά του χωριού όπου βρίσκεται σήμερα η καινούργια Εκκλησία της Παναγίας που κτίστηκε εδώ το 1997-1998 με πολύ γρήγορους ρυθμούς.
Η θέση αυτή του υψώματος ήταν γνωστή στην εποχή της Τουρκοκρατίας ως καρακόλι,παρατηρητήριο, όνομα που αναφέρουν πολλοί και σήμερα παλαιότεροι κάτοικοι στο χωριό.Τό 1881 όταν ο Άραχθος αποτελούσε πλέον φυσικό σύνορο ανάμεσα στην ελεύθερη και Τουρκοκρατούμενη περιοχή της Άρτας οι βάρβαροι και άπιστοι τότε κατακτητές έκαψαν,γκρέμισαν τον παλαιό ναό που υπήρχε εκεί και με τίς πέτρες που πήραν κατασ
κεύασαν δίπλα ακριβώς την βάση τους γνωστό όπως ανέφερα παραπάνω και ώς το καρακόλι.
κεύασαν δίπλα ακριβώς την βάση τους γνωστό όπως ανέφερα παραπάνω και ώς το καρακόλι.Οι Τούρκοι παρέμειναν εδώ μέχρι και το 1912 όταν και αποχώρησαν από τα παράπλευρα υψώματα του χωριού για τό πέρασμα στα Πέντε Πηγάδια και με τις γνωστές μάχες που είχαμε εδώ και στα Ιωάννινα αργότερα.
Το 1948-1949 κτίστηκε με πολύ κόπο και βάσανο νέος λιθόκτιστος ναός,μονόκλιτος με στέγη από πλάκες και πολύ αργότερα ανακαινίσθηκε με κεραμοσκεπή και ξύλινο ταβάνι τελευταία.
Δυστυχώς για όλους τους κατοίκους που εργάστηκαν,μόχθησαν και έκτισαν μετά την Τουρκοκρατία τον όμορφο εκείνο Ναό ήρθε μια νύχτα πού όλα έσβησαν και ξημέρωσε ένα πρωινό κοντά στην γιορτή της Παναγίας που όλο το χωριό βωβό, θλιμμένο, με κλάματα και δάκρυα δέν μπορούσε να πιστέψει αυτό που έβλεπε απέναντι στο μικρό ύψωμα.
Ήταν τότε καλοκαίρι στις 12 πρός 13 Αυγούστου του 1997 ο Ναός της Παναγίας καίγεται ολοσχερώς, καταστράφηκε ολοκληρωτικά παρά τις φιλότιμες προσπάθειες τις Πυροσβετικής υπηρεσίας που και με την βοήθεια κατοίκων δεν κατάφεραν να σώσουν την Παναγία μας.
Αμέσως όλοι βοήθησαν και καθαρίστηκαν τά καμμένα,σκουπίστηκε και ετοιμάστηκε για τόν Μεγάλο Εσπερινό της παραμονής και την Μεγάλη λειτουργία ανήμερα της γιορτής και με πλήθος κόσμου συγκινητικά να καταφθάνει στο καμμένο αυτό ναό.
Τα αθηναικά κανάλια είχαν καθημερινά ρεπορτάζ και ανταποκρίσεις απο τον κατεστραμμένο ναό της Παναγίας.
Οι κάτοικοι του χωριού και οι απανταχού πιστοί ενημερώνονται από τα τηλεοπτικά κανάλια,τις εφημερίδες,τά ραδιόφωνα για το γεγονός αυτό και στέλνουν μηνύματα συμπαράστασης ότι όλοι πρέπει θα βοηθήσουμε να ξανακτίσουμε μαζί την Εκκλησία μας από την αρχή.
Παραθέτω φωτογραφίες της καταστροφής και τά ερείπια του Ναού απο το φωτογραφικό αρχείο του Γιάννη Κούσουλα που κατέβαλε προσπάθειες για το καλύτερο τεχνικό φωτογραφικό αποτέλεσμα.
Τό δύσκολο έργο ανέργεσης και διαχείρισης της όλης αυτής κατάστασης ανέλαβε πολύ γρήγορα “επιτροπή ανέργεσης του Ιερού Ναού της Παναγίας που σχηματίστηκε σέ σώμα στις 19/8/1997” και το αποτέλεσμα ήταν ότι μέσα στό επόμενο χρόνο υπήρχε στην θέση εκεί απέναντι ένας νέος ωραίος βυζαντινού ρυθμού,τρίκλιτος ναός.
Ήταν μόνο η αρχή γιατί ακολούθησε πολύ προσπάθεια,τρέξιμο να βρεθούν δωρητές, προσφορές, χρήματα, υλικά, εργασίες για την διαμόρφωση του χώρου γύρω από την Εκκλησία και αρκετή προσωπική εθελοντική εργασία που δεν ξεπληρώνετε με τίποτα στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Οι ιδιοκτήτες που είχαν γειτονικές εκτάσεις παραχώρησαν τόπο για να γίνει και να διαμορφωθεί αργότερα ο σημερινός χώρος που βρίσκεται γύρω από την Παναγία μας.
Ο Ναός αυτό
ς σήμερα είναι σήμερα πολύ όμορφος εσωτερικά με τό σκαλιστό τέμπλο του, τις αγιογραφίες του, τις εικόνες, τα αφιερώματα, τον απαλό φυσικό φωτισμό από το ψηλό τρούλο αλλά και εξωτερικά αποτελεί ένα σημείο ορόσημο που φαίνεται από παντού και στολίζει το χωριό μας.
ς σήμερα είναι σήμερα πολύ όμορφος εσωτερικά με τό σκαλιστό τέμπλο του, τις αγιογραφίες του, τις εικόνες, τα αφιερώματα, τον απαλό φυσικό φωτισμό από το ψηλό τρούλο αλλά και εξωτερικά αποτελεί ένα σημείο ορόσημο που φαίνεται από παντού και στολίζει το χωριό μας. Τό σημείο αυτό παρότι αποτελεί πόλο έλξης για την καταπληκτική θέα που προσφέρει πρός την Λίμνη Πουρναρίου τα Τζουμέρκα και τον Αμβρακικό κόλπο δεν έχει αξιοποιηθεί και προβληθεί όπως θα έπρεπε μέχρι και σήμερα!
Η Εκκλησία είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου γιορτάζει στις 15 Αυγούστου και κάθε καλοκαίρι αποτελεί δέ το σημείο αναφοράς όπου έρχονται και προσκυνούν τη χάρη τής Παναγιάς πολύς κόσμος από το Κορφοβούνι, ξενητημένοι συνχωριανοί μας που έχουν τάματα αλλά και από τα γειτονικά χωριά του νομού μας.
Το μεγάλο πανηγύρι του καλοκαιριού γίνεται εδώ και χρόνια μετά το παραδοσιακό καγκελάρι στην πλατεία του χωριού μία ημέρα μετά στις 16 Αυγούστου το απόγευμα.
Χρόνια πολλά σ’ όλους εύχομαι νά γιορτάσουμε τήν μεγάλη γιορτή της Παναγίας που είναι και το “Πάσχα τού Καλοκαιριού” για όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς όπως συνηθίζεται να λέγεται.
Είναι μια καλή ευκαιρία λοιπόν πιστεύω και πάλι νά βρεθούμε κοντά στην Εκκλησία μακριά απο τά προβλήματα της καθημερινότητας, αγαπημένοι, μονιασμένοι χωρίς παρεξηγήσεις, ίντριγκες, όλοι μαζί να προσευχηθούμε για την χάρη της Παναγιάς μας!
